خداوند به عنوان یک قانون کلی به مؤمنان اخطار می‌دهد که اگر کسانی از شما از دین خدا بیرون رود زیانی به کسی و چیزی وارد نمی‌سازند زیرا خداوند در آینده جمعیتی را برای حمایت این دین بر می‌انگیزد و اوصاف کسانی که باید این رسالت بزرگ را انجام دهند، شرح می‌دهد:
1) آنها عاشق خدا بوده و جز به خشنودی او نمی‌اندیشند.
هم خدا آنهارا دوست داردوهم آنها خدا را دوست دارند(یحبّهم و یحبّونه
2) در برابر مؤمنان خاضع و فروتن هستند. (اذّلة علی المؤمنین(
3) در برابر ستمکاران خشن و قدرتمند هستند. (اعزّة علی الکافرین(
4) جهاد در راه خدا برنامه همیشگی آنهاست. (یجاهدون فی سبیل الله(
5) ثابت قدم بوده وازملامت کنندگان باکی ندارند(ولا یخافون لومة لائم(
زیرا افرادی هستند که دارای صفات ممتازی بوده ولی در مقابل غوغای محیط، هجوم افکار عمومی یا اکثریت منحرف محافظه‌کار، ترسو یا کم جرأت بوده و زود میدان را خالی می‌کنند که این افراد برای یک انقلاب و حرکت عمومی نه این که پیروزی نمی‌آورند که موجب شکست هم می‌شوند.
در آخر آیه می‌فرماید: به دست آوردن این امتیازات (علاوه بر کوشش) مرهون فضل الهی است که به هر کسی شایسته باشد داده می‌شود. (ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء(
البته این عطای فضل از روی چشم تنگی و بدون ضابطه نیست بلکه خداوند واسع علیم است (و الله واسع علیم(
لازم به ذکر است که این اوصاف با یاران حضرت مهدی ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ تطابق کامل و روشنی دارد چنان چه در روایتی ذکر شده که این آیه شریفه در رابطه با حضرت مهدی و اصحابش می‌باشد.
گرچه مصادیق دیگری برای این آیه، مفسران فرموده‌اند.
در روایتی از امام صادق(علیه السّلام) اوصافی برای یاران حضرت مهدی بیان شده که با اوصاف مذکور در آیه هماهنگ است از جمله آن اوصاف:
1) قلب محکم: «رجال کأنّ قلوبهم زبر الحدید.»
2)دوری از وسوسه: «لا یشوبها شک فی ذات الله...» هرگز شک و تردید نسبت به خدا ندارند.
3) خواستار برکت: «کانّ علی خیولهم العقبان یتمسّحون بسرج الامام  )علیه السّلام( یطلبون بذلک البرکة.» بر فراز اسب‌های خود دست بر زین اسب امام (علیه السّلام ) می‌کشند و تبرّک می‌جویند.
4) جان نثاری: ....«یحقّون به یقونه بانفسهم فی الحروب» پروانه‌وار شمع وجود امام (علیه السّلام ) را در میان گرفته و او را با جان‌شان محافظت می‌کنند.
5) شب زنده‌دار و اهل مناجاتند: «رجال لا ینامون اللیل لهم دویّ فی صلاتهم کدویّ النحل» مردان شب زنده‌داری که شب‌ها نمی‌خوابند و زمزمه نمازشان چون نغمه زنبوران از کندو به گوش می‌رسد.
6) اطاعت محض: «هم اطوع له من الامة لسیّدها» آنها در برابر فرمان امامشان از برده‌ی مطیع، مطیع‌ترند.
7) قلب نورانی: «... کانّ قلوبهم القنادیل» گویی دل‌های آنها مشعل نورانی است.
8) خدا ترسی: «و هم من خشیة الله مشفقون» آنها از ترس خدا نگرانند.
9) شهادت طلبی: «یتمنون ان یقتلوا فی سبیل الله» آرزوی آنها کشته شدن در راه خداست.
10) حق یاوری: «بهم ینصر الله امام الحق» خداوند به وسیله‌ی آنها امام حق را یاری می‌کند.